Verborgen verlieservaringen

Je kind is moe, boos, angstiger, het gaat minder goed op school, er is concentratieverlies of onverklaarbare fysieke klachten. Klachten waar jij je zorgen over maakt, wat is er ineens aan de hand? Het heeft niks te maken met de scheiding/ ziekte of overlijden van een paar jaar geleden...toch?

Onverklaarbare klachten, zo intens moe

Je was 12 jaar oud toen je ouders  je bij mij aanmeldde. Zo intens moe, het lukte niet meer op school. Was dit dan de middelbare school, met zoveel huiswerk? Moest je er simpelweg te hard voor werken?

Je vertelde kort over de scheiding van je ouders, inmiddels al vijf jaar geleden. De verdrietige feiten van de vechtscheiding benoemde je alsof je een boodschappenlijstje oplas. Inmiddels was het rustiger tussen je ouders, je had het een plekje gegeven zei je. Dit was niet de reden van je aanmelding.

We ontdekten dat je een enorme doorzetter was. Als je iets niet begreep in je schoolwerk, knokte je net zo lang door totdat je het had. Je was pas tevreden met een acht. We tekenden de doorzetter in jou om dit stukje verder te ontdekken. Hoe oud was de doorzetter, wanneer was die ontstaan en hoe heeft de doorzetter je geholpen? Keer op keer kwamen we uit bij de scheiding. De doorzetter had je enorm geholpen, toen. Maar nu het rustiger was, kostte deze doorzetter je energie. En zo bleek de verlieservaring van jaren geleden invloed te hebben op je klachten nu. Je lijf nam de tijd om te missen wat je miste.

Overleven

Bij een verlieservaring of een grote verandering moet je vaak door. Dit is bij alle vormen van verlies zo:

  • Na een overlijden
  • Bij een (chronische) ziekte in het gezin
  • Bij een scheidingssituatie
  • Bij verlies op school zoals afstromen of blijven zitten
  • Bij een verhuizing naar een nieuwe plek of emigratie, etc

Dingen regelen, je aanpassen aan de nieuwe situatie, doorgaan met school en jij als ouder met je werk. Het is overleven. Vaak komt de klap pas als het rustiger wordt. 

Kinderen kijken naar hun ouders en starten vaak pas met het verlies (of de verandering) een plekje te geven als ze zien dat het goed gaat met hun ouders. Daardoor lijkt het vaak dat een ervaring van jaren geleden niet verbonden is met de klachten van van nu. En toch is dat dus vaak wel zo. Simpelweg om de vaardigheden die een kind gebruikte om toen door te gaan, nu in de weg zitten.

Vaardigheden om door te gaan

Over wat voor vaardigheden heb ik het dan? Hierbij een aantal voorbeelden:

  • Zo goed mogelijk alles doen, zodat je ouders zich geen zorgen hoeven te maken over jou.
  • Altijd helpen.
  • Constant in de gaten houden hoe het met iemand gaat.
  • Doorzetten, ook als de eigen grens bereikt is.
  • Boos zijn op je ouders of op je omgeving.
  • Alleen maar bezig zijn met school of vrienden, de situatie thuis vermijden.
  • Gevoelens onderdrukken of niet bezig zijn met de verlieservaring. 
  • Verkleinen van de gebeurtenis: 'Er zijn zoveel ouders met gescheiden kinderen, geen probleem hoor.' 'Ze was even ziek, maar nu weer beter.'

Al deze vaardigheden zijn helpend geweest, toen. Maar nu kunnen ze in de weg zitten en de oorzaak zijn van de klachten nu.

Herken je dit?

Bij je kind of bij jezelf?